Bombki, choinki, świąteczne ozdoby w witrynach sklepowych, iluminacje ulic to znak zbliżających  Święta Bożego Narodzenia.  Czas poprzedzający święta, to czas refleksji nad dokonaniami mijającego roku i postanowień naprawy popełnionych błędów.

Tradycje bożonarodzeniowe są powszechnie znane, ale czy mamy wiedzę o ich pochodzeniu i symbolice?

Opłatek

Kolację wigilijną rozpoczyna........

Kolację wigilijną rozpoczyna opłatek, który jest  symbolem pojednania i przebaczenia, znakiem przyjaźni i miłości. 

Zwyczaj łamania się opłatkiem jest spotykany na Litwie, Ukrainie, Czechach i we Włoszech.

Choinka

Ta tradycja nawiązuje do rajskiego drzewa zdobionego jabłkami i ozdobami z papieru zapoczątkowana została  w Alzacji.  Choinki  stały się popularne w protestanckich Niemczech a ich zwolennikiem był Marcin Luter. W dziewiętnastym wieku pojawiła się w Anglii i Francji. Obyczaj ten przejął Kościół katolicki i rozpowszechnił w krajach Europy Południowej. W Polsce pojawiła się  w okresie zaborów za sprawą niemieckich protestantów. Choinka to  rozpoznawalny symbol świąt Bożego Narodzenia.

Prezenty

Wigilijny zwyczaj obdarowywania się prezentami został nazwany Gwiazdką, ponieważ prezenty wręczano, gdy na niebie zauważono pierwszą gwiazdę.  Pierwszą gwiazdkę na niebie kojarzymy z gwiazdą Betlejemską. To dzieci w wigilijny wieczór z niecierpliwością wypatrują pierwszej gwiazdki na niebie. Jest gwiazdka, są prezenty.

Potrawy wigilijne

Kolacja wigilijna to zestaw 12 wigilijnych potraw(symbolika dwunastu Apostołów lub dwunastu miesięcy w roku). Na  stole powinny znaleźć się wszystkie płody ziemi głównie z ziaren zbóż, maku, miodu, grzybów. Do najbardziej typowych należą: barszcz z uszkami, ryby przyrządzane na różne sposoby, z najbardziej tradycyjnym karpiem smażonym i w galarecie, kapusta z grochem, kapusta z grzybami, pierogi z kapustą, paszteciki z grzybami, kluski z makiem, cukrem i miodem, makiełki, kompot z suszonych owoców, gołąbki i kutia. Zwyczaj każe spróbować każdej z dwunastu wigilijnych potraw, aby nie zabrakło jej w następnym roku. Tradycyjnie trzymamy puste miejsce przy stole dla nieznanego gościa.

opr. łab

Ulubione